Forex yatırımcıları arasında zaman zaman duyulan bir strateji vardır: kaybettikçe işlem hacmini ikiye katlamak. İşte bu düşüncenin temelinde Martingale yaklaşımı yer alır. Aslında ilk bakışta kulağa mantıklı bile gelebilir. Düşünsene, sürekli aynı yönde işlem açıp her seferinde pozisyon büyüklüğünü artırırsan, kazandığında tüm zararlarını telafi etmen mümkün olabilir. Teoride bu denklem mantıklıdır. Fakat pratikte işler bu kadar kolay ilerlemez.
Martingale stratejisi, köken olarak kumar dünyasından gelir ve burada asıl amaç, her kayıptan sonra bahis miktarını artırarak tek bir kazançla tüm kayıpları geri almaktır. Forex’e uyarlandığında ise bu strateji, kayıpla sonuçlanan işlemler sonrasında bir sonraki işleme daha büyük hacimle girilmesi şeklinde uygulanır. Yani diyelim ki 0.1 lot ile açılan ilk işlem zarar etti. Sonraki işleme 0.2 lot girilir. O da zarar ederse bu kez 0.4 lot, sonra 0.8 lot derken pozisyonlar büyür. Ta ki piyasa tersine dönüp işlem karla kapanana kadar.
Martingale Stratejisinde Hangi Tehlikeler Göz Ardı Ediliyor Olabilir?
İlk bakışta “nasıl olsa bir noktada piyasa döner” düşüncesi kulağa güven verici gelebilir. Fakat işler tam da burada sarpa sarıyor. Çünkü piyasa her zaman yatırımcının istediği yönde dönmez. Ve o zamana kadar açılan yüksek hacimli işlemler, marjin seviyesini adım adım düşürür. Marjin çağrısı, yani sermayenin yetersiz hale gelmesi ihtimali gittikçe artar. Özellikle de kaldıraçlı işlemler söz konusuysa, birkaç kayıptan sonra portföyde ciddi erimeler yaşanabilir.
İşin ilginç yanı şu ki, yatırımcılar bu stratejiyi uygularken çoğunlukla bir yerde kazanç gelirse tüm zararların kapanacağını düşünerek riskin boyutunu küçümsüyor. Ancak unutulan bir şey var: piyasada trend karşıtı hareket uzun süre devam edebilir. Örneğin, düşen bir parite günlerce hatta haftalarca değer kaybedebilir. Bu da stratejinin “bir yerden sonra kurtarır” mantığını çökertir. Hele ki oynaklığın yüksek olduğu dönemlerde bu tür stratejiler, zararı çok daha hızla büyütebilir.
Stratejinin Uygulanabilirliği Neden Bazı Yatırımcılar İçin Hâlâ Cazip Geliyor Olabilir?
Martingale stratejisi aslında birçok yatırımcıya basit bir mantık sunar: sabırlı ol, sermayen yeterli olsun, eninde sonunda kar gelirse bütün kayıplar kapanır. Bu düşünce özellikle kısa vadede birkaç kez işe yaradığında, kişiye sahte bir güven verir. “Bak yine işe yaradı” diyerek stratejiye olan inanç pekişir. Oysa sistemsel olarak bu, sürekli bomba üstünde yürümeye benzer. Ne zaman patlayacağı bilinmez, ama mutlaka bir noktada patlar.
Yine de bazı yatırımcılar, bu stratejiyi bir çeşit otomasyon sistemine bağlayarak kullanmayı tercih ediyor. Belki daha sıkı stop loss kurallarıyla ya da belirli seviyelerde manuel müdahalelerle riski sınırlayabileceklerini düşünüyorlar. Ama buradaki riskin sadece sayılarla değil, duygularla da ilgisi var. Çünkü zarar büyüdükçe devreye stres giriyor, mantık devre dışı kalıyor. Stratejiye olan inanç ise duygusal bir bağlılığa dönüşüyor ve bu da çoğu zaman sonu gelmeyen kayıplara yol açıyor.
Peki Bu Strateji Tamamen Çöpe mi Atılmalı, Yoksa Bazı Senaryolarda İşe Yarayabilir mi?
Bu sorunun net bir cevabı yok çünkü her yatırımcının sermayesi, psikolojisi, risk toleransı ve işlem tarzı farklıdır. Kimi yatırımcı sadece teorik olarak bu yöntemi öğrenmek ister, kimi daha kontrollü bir versiyonunu test eder. Ancak gerçek şu ki, Martingale stratejisi yüksek sermaye gerektirir. Küçük yatırımcılar için çoğu zaman sürdürülebilir değildir. Ayrıca bu stratejiyi uygulamak, piyasada “kesin” bir yön olacağına inanmayı gerektirir. Oysa piyasanın doğasında kesinlik değil, belirsizlik vardır.
Dolayısıyla yatırımcı gerçekten bu stratejiyi denemek istiyorsa, önce bunu bir demo hesapta test etmeli. Gerçek parayla bu riski almak yerine, sanal ortamda olası sonuçları gözlemlemek daha sağlıklı olabilir. Çünkü çoğu zaman teoriyle pratik birbirini tutmaz. Kitaplarda yazanlar ekranda işe yarar gibi görünse de, işler cüzdanla buluştuğunda tablo değişebilir. Ve asıl mesele de burada başlar zaten.
